Ποιες είναι οι κυριότερες ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις της ψωρίασης;

Κοινωνικό στίγμα

Η έλλειψη επαρκούς ενημέρωσης του κοινού σχετικά με την ψωρίαση οδηγεί στη διαμόρφωση εσφαλμένων υποθέσεων. Πρόκειται για ερμηνείες που δίνει ο ανθρώπινος νους σε καταστάσεις που δεν γνωρίζει προκειμένου να αντιμετωπίσει το στρες και το φόβο που προκαλείται από το Άγνωστο. Οι παρερμηνείες αυτές που προκύπτουν λόγω άγνοιας τείνουν να επηρεάζουν μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων, τρέφοντας τους διάφορους μύθους που αποτελούν τον πυρήνα του κοινωνικού στίγματος.

Οι ασθενείς με ψωρίαση είναι πιο ευάλωτοι στον κοινωνικό στιγματισμό λόγω της υψηλής ορατότητας της νόσου. Οι κοινωνικές αντιλήψεις που επικρατούν σχετικά με τη νόσο είναι ένας από τους παράγοντες που δυσχεραίνουν την ποιότητα ζωής τους. Οι συνηθέστερες αντιλήψεις αφορούν στο εάν η ψωρίαση είναι ή όχι μεταδοτική νόσος, αν δημιουργείται λόγω κακής προσωπικής υγιεινής του ασθενούς, αν πρόκειται περί ενός απλού προβλήματος κοσμητικής αισθητικής, εάν θεραπεύεται ή όχι. Για την καταπολέμηση του κοινωνικού στίγματος η καλύτερη συνταγή είναι η ενημέρωση.

Μικρές συμβουλές επιτυχίας σ’ αυτή την τόσο σημαντική προσπάθεια είναι:

    • Να είστε όσο το δυνατόν πιο ευθείς σχετικά με την ψωρίαση όσο το δυνατόν νωρίτερα στις σχέσεις.
    • Να ενημερώνετε τους ανθρώπους γύρω σας.
    • Να βρείτε τρόπους με τους οποίους αισθάνεστε καλά να περιγράψετε τη ψωρίαση.
    • Να παρέχετε την ευκαιρία στους άλλους να σας μιλήσουν για τα δικά τους συναισθήματα σχετικά με την ψωρίαση.

Διαπροσωπικές σχέσεις (οικογένεια, φίλοι, έρωτας, εργασία)  

Η ύπαρξη της ψωρίασης έχει σημαντικό αντίκτυπο στις διαπροσωπικές σχέσεις των ασθενών. Ένα μεγάλο ποσοστό των ασθενών παραπονιούνται ότι  η ψωρίαση υπονομεύει την ποιότητα των ερωτικών τους σχέσεων, ενώ υπάρχουν και κάποιοι που αποφεύγουν να κάνουν παιδιά από φόβο μήπως τους κληρονομήσουν την ψωρίαση. Πολλοί ασθενείς αποφεύγουν συστηματικά διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες, κυρίως αυτές που έχουν να κάνουν με την άθληση και τα ομαδικά σπορ.

Οι ανασταλτικοί παράγοντες στις διαπροσωπικές σχέσεις των ασθενών με ψωρίαση φαίνεται να είναι κυρίως  αμηχανία και η χαμηλή αυτοεκτίμηση. Η αμηχανία του να έχει να πει κανείς τα ‘νέα’ σχετικά με την ύπαρξη της ψωρίασης μπορεί να νικηθεί αν εφοδιαστείτε με τη σιγουριά ότι μπορείτε να εξηγήσετε τι είναι αυτό που έχετε. Το κλειδί για να προχωρήσει το ‘ζύμωμα’ μιας σχέσης είναι η ανοιχτή και ειλικρινής επικοινωνία. Επιπλέον, το πρώτο βήμα για το χτίσιμο μιας υγιούς αυτοεκτίμηση είναι αποδοχή του εαυτού του.

Όταν η επίκριση προς τον εαυτό σταματάει και δίνει χώρο στον σεβασμό, τότε μόνο μπορούν οι άνθρωποι να γνωρίσουν τη μοναδικότητά τους και να εξελιχθούν στην σχέση τους με τον εαυτό τους και στις σχέσεις τους με του άλλους.